Ανησυχητικές διαπιστώσεις για τη στατική επάρκεια των σχολείων στη Νέα Ιωνία

Το έντονο ενδιαφέρον των παρευρισκόμενων προκάλεσε η εκδήλωση στη Νέα Ιωνία για την  αντισεισμική προστασία των σχολείων της περιοχής, που οργάνωσαν οι ΚΟ Νέας Ιωνίας του ΚΚΕ το απόγευμα της Δευτέρας 20 Φλεβάρη στην αίθουσα του συνεδριακού Κέντρου της πόλης.

Την εισηγητική ομιλία πραγματοποίησε ο Πέτρος Αλέπης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υποψήφιος Βουλευτής Βορείου Τομέα και αντιπρόεδρος του 10ου δημοτικού σχολείου Νέας Ιωνίας.

Τόνισε πώς το δράμα του Τούρκικου και του Συριακού λαού μετά τον καταστροφικό σεισμό «φέρνει στην επιφάνεια τις ευθύνες του κάθε αστικού κράτους που αφήνει απροστάτευτο το λαό ακόμη και για τα στοιχειώδη που αφορούν την προστασία της ζωής από φυσικές καταστροφές».

Συνεχίζοντας την ομιλία του ανέφερε πως «ενώ η Ελλάδα είναι η 1η χώρα σε σεισμικότητα στην Ευρώπη την ίδια στιγμή το 60% των κτιρίων είναι κατασκευασμένα χωρίς καθόλου αντισεισμικούς κανονισμούς» φέρνοντας ως παράδειγμα την εικόνα εγκατάλειψης που επικρατεί στην πολεοδομία του Βόρειου Τομέα.

Σχολεία στη Νέα Ιωνία χωρίς αντισεισμικό υπολογισμό

O Πέτρος Αλέπης ανέφερε πως «πάνω από το 50% των σχολείων στην Νέα Ιωνία είναι τόσο παλιά που έχουν κατασκευαστεί χωρίς σύγχρονο αντισεισμικό υπολογισμό και την ίδια στιγμή είναι καταπονημένα λόγων προηγούμενων σεισμών όπως το 1980 και το 1999».

Στην συνέχεια το λόγο πήρε η Εύη Γεωργιάδου, μέλος του Τμήματος Περιβάλλοντος της ΚΕ του ΚΚΕ και μέλους της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ.

Χαρακτηριστικά είπε ότι «δεν προχώρησε το πρόγραμμα προσεισμικού ελέγχου που εξαγγέλθηκε το 2001 μετά το σεισμό του 1999 και αφορούσε τα δημόσια και κοινωφελούς χρήσης κτίρια» τονίζοντας πως «από τα περίπου 80.000 δημόσια κτίρια έχουν εκλεχθεί με πρωτοβάθμιο προσεισμικό έλεγχο μόνο τα 16.000 με 17.000»

Συνέχισε λέγοντας πως «εφαρμόζονται προγράμματα στο πλαίσιο της “πράσινης ανάπτυξης” για την ενεργειακή αναβάθμιση των σχολείων και άλλων κτιρίων, την ίδια στιγμή που δεν έχει εξασφαλιστεί η στατική τους επάρκεια απέναντι σε ένα σεισμό μεγάλου μεγέθους».

Μια άλλη πλευρά που αναδείχτηκε, με την παρέμβασή της, ήταν η ασφάλεια από έναν σεισμό σε ένα σχολείο. Είπε χαρακτηριστικά πως «αφορά την απουσία μέτρων στήριξης βαριών κατασκευών και αντικειμένων εντός ενός κτιρίου για να μην υπάρξουν τραυματισμοί, την απουσία κατάλληλων οδών διαφυγής και εξόδων κινδύνου για την ασφαλή εκκένωση.

Ακόμη την απουσία ελεύθερων χώρων για την καταφυγή του πληθυσμού, την απουσία μέτρων πρόληψης για προστασία από πυρκαγιές και εκρήξεις σε περιπτώσεις ύπαρξης δικτύων φυσικού αερίου, εγκαταστάσεων υγραερίου».

Επισήμανε τον κίνδυνο ενός τεχνολογικού ατυχήματος μεγάλης έκτασης σε περιοχές όπου σχολεία γειτνιάζουν με εγκαταστάσεις υψηλού κινδύνου, όπως διυλιστήρια και άλλες χημικές βιομηχανίες, όπου ένας σεισμός μπορεί να αυξήσει την επικινδυνότητα .

Ολοκληρώνοντας την παρέμβαση της, η Εύη Γεωργιάδου ανέφερε πως «το παράδειγμα της έλλειψης αντισεισμικής θωράκισης των σχολείων αναδεικνύει τις διαχρονικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων μέχρι σήμερα.

Ακολούθησαν παρεμβάσεις από τους εκπαιδευτικούς και γονείς.