Η δασκάλα του αργαλειού, η γλυκύτατη γερόντισσα που ζούσε στη Νέα Ιωνία ως τα 112 χρόνια της, η Ιωάννα Πρωίου, έφυγε από τη ζωή έναν ακριβώς χρόνο πριν, στις 5 Απριλίου.
Δραστήρια παρά τα χρόνια της η Ιωάννα Πρωίου, λειτουργούσε τα καλοκαίρια, εργαστήριο αργαλειού στο χωριό του Χριστού Ραχών Ικαρίας και παράλληλα είχε μουσειακά εκθέματα της υφαντουργικής τέχνης.
Η Ιωάννα Πρωίου, τα τελευταία χρόνια, μοίραζε το χρόνο της ανάμεσα στη Νέα Ιωνία και την Ικαρία.
«Σου εύχομαι να φτάσεις τα χρόνια μου και να ξέρεις πως χρειάζεται κανείς στη ζωή του να βάζει στόχους για να μπορεί να δίνει περιεχόμενο σε αυτήν», είχε πει σε συνέντευξή της στην ΕΡΤ.
Η Ιωάννα Πρωίου, γεννήθηκε το 1911 στις Ράχες Ικαρίας, ήταν μητέρα τριών παιδιών και γιαγιά με πέντε εγγόνια και ένα δισέγγονο. Ήταν το 12ο μεταξύ δεκατριών παιδιών. Και εκείνο που την ξεχώριζε από νωρίς ήταν το πάθος και η αγάπη της για ζωή.
Την διέκρινε η δύναμη ψυχής γιατί κατάφερε να ξεπεράσει όλες τις δυσκολίες που βρέθηκαν στον δρόμο της. «Να μην τα παρατάς ποτέ. Να δουλεύεις, να έχεις καλή καρδιά. Να μη ζηλεύεις τίποτα απ’ τον άλλον. Η ζήλεια είναι αρρώστια», ανέφερε.
Η μητέρα της ήταν από τις καλύτερες υφάντρες του νησιού και της έμαθε από τα 15 της χρόνια την υφαντική τέχνη την οποία δεν εγκατέλειψε ούτε καν στον πόλεμο. Αγάπησε τόσο πολύ τον αργαλειό που άργησε να παντρευτεί. Στα 30 της χρόνια αποφάσισε να δεσμευτεί και να κάνει οικογένεια.
Πέρασε πολλές δυσκολίες. Με τον άντρα της γύρισαν όλη την Πελοπόννησο… «Φθάσαμε μέχρι το Ταϋγετο για να μπορέσουμε να ζήσουμε», είχε αναφέρει.
Στην Ικαρία δημιούργησε το «Το σπίτι του Αργαλειού» και κάθε καλοκαίρι μάθαινε στα παιδιά πώς να υφαίνουν. Αγαπούσε τη ζωή και κυρίως τη ζωή στο νησί της αλλά και στη Νέα Ιωνία.
Λίγο πριν πεθάνει η Ιωάννα Πρωίου, τιμήθηκε από το Δήμο Νέας Ιωνίας Αττικής, το Πνευματικό Κέντρο και τον Ιωνικό Σύνδεσμο για την προσφορά και το έργο της.