Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (International Women’s Day) γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση της μεγάλης συγκέντρωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 στις ΗΠΑ. Πρωταγωνίστριές της ήταν εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, θεσμοθετήθηκε από τον Ο.Η.Ε. το 1977 ως μία ημέρα μνήμης, αναδεικνύοντας τον ρόλο των γυναικών στην διαμόρφωση της παγκόσμιας ιστορίας. Αν υπάρχει ένας λόγος να «εορτάζεται» αυτή η ημέρα, είναι επειδή ακόμη και σήμερα, υπάρχει η σαφής ανάγκη να εξαλειφθούν φαινόμενα φυλετικού ρατσισμού, έμφυλης ανισότητας και κακοποίησης έναντι των γυναικών.
Ημέρα της Γυναίκας και το μισθολογικό χάσμα στην Ελλάδα
Στις μέρες μας στην Ελλάδα τα στοιχεία για το λεγόμενο μισθολογικό χάσμα των φύλων μόνο ενθαρρυντικά δεν είναι. Ακόμα και αν εκ πρώτης όψεως φαίνεται ένα κλείσιμο της «ψαλίδας» μεταξύ των αμοιβών ανδρών και γυναικών, το πραγματικό χάσμα εισοδημάτων είναι πολύ μεγαλύτερο.
Αιτίες είναι το γεγονός ότι πολύ περισσότερες γυναίκες εργάζονται με καθεστώς μερικής απασχόλησης, η ανεργία πλήττει περισσότερο τις γυναίκες, οι οικογενειακές υποχρεώσεις συχνά ανακόπτουν την επαγγελματική τους εξέλιξη αλλά και την ανέλιξή τους σε υψηλά αμειβόμενες θέσεις, ειδικά στον ιδιωτικό τομέα.
Μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για την πραγματικότητα δίνουν τα στοιχεία για τις διαφορές στις συνολικές ετήσιες αποδοχές ανδρών και γυναικών. Στη χώρα μας, σύμφωνα με τα στοιχεία της Κομισιόν, οι μέσες ετήσιες αποδοχές των γυναικών είναι 41,4% χαμηλότερες σε σύγκριση με αυτές των ανδρών, με τη μέση διαφορά στην Ευρωπαϊκή Ένωση να διαμορφώνεται σε 39,6%.
Έμφυλη βία και γυναικοκτονίες
Την περίοδο μετά την πανδημία αλλά και στη διάρκειά της η Ευρώπη και ο κόσμος όλος γνώρισε μία έκρηξη των γυναικοκτονιών και της ενδοοικογενειακής βίας.
Στα χρόνια της πανδημίας, μαζί με τους εγκλεισμούς και την καραντίνα γιγαντώθηκε η βία κά των γυναικών. Δεκάδες γυναίκες δολοφονήθηκαν και ακόμη περισσότερες κακοποιήθηκαν ψυχικά και σωματικά. Επειδή απλά είναι γυναίκες.
Περισσότερες από 5.700 γυναίκες, θύματα ενδοοικογενειακής βίας, μέσα σε 10 μήνες. Συνολικά 17 γυναικοκτονίες το 2021. Σχεδόν 19 γυναίκες το μήνα γίνονταν θύματα βίας. Εφιαλτικοί αριθμοί που αποτυπώνουν μια θλιβερή πραγματικότητα, με αυξητικές τάσεις, η οποία διαδραματίζεται πίσω από κλειστές πόρτες σε αρκετά σπίτια της χώρας. Για κάθε θύμα που επικοινωνεί με τις αρχές, υπάρχει ένα ακόμα “αόρατο”, που δεν αποκαλύπτει ποτέ τη φρίκη που βιώνει, με ανυπολόγιστο αριθμό περιστατικών να μην καταγράφονται σε επίσημες στατιστικές. Tην… “καραντίνα” ενδοοικογενειακή βίας, που έζησαν μέσα στο 2020, χιλιάδες γυναίκες στα χέρια πρώην και νυν συντρόφων τους, έχει διαδεχτεί ένα τεράστιο “κύμα” νέων βίαιων συμβάντων.
Έτσι, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας αποκτά νόημα διεκδίκησης για τα αυτονόητα κεκτημένα της δικαιοσύνης, της ισότητας και της ίδιας της ζωής των γυναικών.