101 χρόνια Νέα Ιωνία: Η πόλη συμπληρώνει φέτος 101 χρόνια ζωής, ιστορίας και ανάπτυξης.
Η Νέα Ιωνία τυπικά ιδρύθηκε στις 30 Ιουνίου του 1923, όταν την εγκαινίασε επίσημα ο Νικόλαος Πλαστήρας. Η περιοχή ήταν γνωστή με το όνομα “Ποδαράδες” ως συνοικισμός αποτελούμενος από προσφυγικούς πληθυσμούς, που ήρθαν από τη Σπάρτη της Πισιδίας, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, και την ανταλλαγή πληθυσμών του 1923.
Ο συνοικισμός τα πρώτα χρόνια δημιουργίας του ονομάστηκε Νέα Πισιδία, αλλά η ονομασία αυτή άλλαξε όταν προστέθηκαν στον πληθυσμό πρόσφυγες από διάφορες πόλεις της Μικράς Ασίας όπως τη Νεάπολη, τη Καππαδοκία και την Αττάλια της Παμφυλίας και ακόμη και τη Σμύρνη και τα περίχωρα της, τα Βουρλά, το Αϊβαλί, τα Θυάτειρα και άλλες πολιτείες της Ιωνίας όπου ανθούσαν σπουδαίες Ελληνορθόδοξες κοινότητες. Έτσι, πήρε την ονομασία «Νέα Ιωνία».
350 εθελοντές αναβίωσαν πέρυσι τη “γειτονιά των θαυμάτων” στην επέτειο των 100 χρόνων
Γνώρισε ραγδαία ανάπτυξη καθώς κάποιοι αστοί της ήταν πρόσφυγες με ικανότητες στον επιχειρηματικό τομέα και το εμπόριο. Η περιοχή αναδείχθηκε κέντρο κλωστοϋφαντουργίαςκαι, μετά την Κατοχή, μεγάλος εμπορικός Δήμος. Η ανάπτυξη ήταν γρήγορη, παρά τις φοβερές ελλείψεις και την προχειρότατη εγκατάσταση σε μικρές προσφυγικές κατοικίες ή και σε σκηνές, χιλιάδων προσφύγων.
Όντας οι περισσότεροι κάτοικοι αστοί πρόσφυγες, ικανοί στο εμπόριο και τις επιχειρήσεις ανέδειξαν γρήγορα την πολιτεία τους σε μεγάλο βιομηχανικό κέντρο, με κύριους κλάδους: την Κλωστοϋφαντουργία και την Ταπητουργία.
Έτσι, η Νέα Ιωνία “το μικρό Μάντσεστερ” της εποχής, έγινε πόλος έλξης χιλιάδων εργατών από όλη την ελληνική επαρχία. Το 1934, μαζί με άλλους συνοικισμούς της Αθήνας και του Πειραιά, η Νέα Ιωνία ονομάστηκε δήμος, όμως δεν συμπεριέλαβε τότε εδάφη από την Καλογρέζα και την Αλσούπολη.
22 εκτελέσεις στο Μπλόκο της Καλογρέζας
Στα χρόνια της Κατοχής, όταν ήδη είχε προσαρτηθεί και η Καλογρέζα, η Νέα Ιωνία υπήρξε προπύργιο της αντίστασης κατά των κατακτητών αλλά και των συνεργατών τους.
Στο «Μπλόκο της Καλογρέζας», στις 16 Μαρτίου 1944, εκτελέσθηκαν 22 παλικάρια στον Ποδονίφτη, τον χείμαρρο που διέσχιζε την πόλη.
Μετά τον πόλεμο, παρά τις μεγάλες απώλειες και τους χιλιάδες εξόριστους, η πόλη ρίχτηκε και πάλι στη δημιουργία. Η Ταπητουργία όμως είχε πάρει τον κατήφορο, αφού τα χειροποίητα χαλιά είχαν αντικατασταθεί από τα μηχανοποίητα. Τα εργοστάσια της Νέας Ιωνίας στράφηκαν στην υφαντουργία, την εριουργία, τα υφάσματα, το μετάξι και το έτοιμο ένδυμα. Τότε εμφανίστηκαν και οι πρώτες βιοτεχνίες, που έφτιαχναν κάθε λογής ρούχα, λευκά είδη, εσώρουχα και παπούτσια.
Το εμπόριο έδωσε νέα ώθηση στην πόλη, ιδιαίτερα αφότου έφθασε στη Νέα Ιωνία ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος το 1956, φτιάχνοντας μία νέα γέφυρα με τις υπόλοιπες συνοικίες των Αθηνών και ανοίγοντας νέους δρόμους για να φτάσουν επισκέπτες, εργαζόμενοι και εν δυνάμει πελάτες στα εμπορικά καταστήματα της πόλης.
Σταθμός ΗΣΑΠ Νέας Ιωνίας
Έκτοτε, η Νέα Ιωνία θεωρείται μητρόπολη του εμπορίου και μία από τις πιο εύρωστες αγορές των Αθηνών. Το εμπορικό της κέντρο προσελκύει καθημερινά χιλιάδες επισκέπτες, που ξέρουν ότι θα βρουν στα καταστήματά της ποικιλία, ποιότητα και καλές τιμές.
Στην ιστορική της διαδρομή η Νέα Ιωνία έχει αναδείξει σπουδαίους αθλητές στο ποδόσφαιρο, την ποδηλασία, το στίβο και τα τελευταία χρόνια ανθούν οι ομάδες της στο Χάντμπολ, τη σύγχρονη και ενόργανη γυμναστική, το μπάσκετ και τα αθλήματα πάλης.
Σήμερα, ο πληθυσμός που διαθέτει η πόλη πλησιάζει τους 65.000 ανθρώπους, που ζουν και δημιουργούν στα εδάφη της. Η ανθρωπογεωγραφία αλλάζει και το προσφυγικό στοιχείο μπλέκεται αρμονικά πλέον με τους σύγχρονους κατοίκους και τις επόμενες γενιές των ιδρυτών της. Το εμπόριο εξακολουθεί να ανθεί, πλαισιωμένο όμως από την ηχηρή επέλαση των πολυεθνικών.
Columbia Το παλιό εργοστάσιο της μουσικής και των δίσκων βινυλίου
Τα φουγάρα των παλιών εργοστασίων μετατρέπονται σε τοπόσημα, που θυμίζουν την ιστορία της πόλης ενώ η σύγχρονη πραγματικότητα αναζητά όμορφες πλατείες, αστικό πράσινο και πάρκα για να παίζουν τα παιδιά.
Παλιές συνοικίες με προσφυγόσπιτα ξαναπαίρνουν ζωή, φιλοξενώντας μετανάστες από τα κύματα των τελευταίων μετακινήσεων πληθυσμών και την ίδια ώρα στις νεότερες γειτονιές σύγχρονα οικιστικά σύνολα υψώνονται για να στεγάσουν νέες οικογένειες, που θεωρούν την πόλη ελκυστική ως τόπο κατοικίας.
